неоплатонизам

(грч. neos + платонизам) фил. филозофски правец со изразени мистично-теозофски примеси што настанал во стара Грција, а најголем подем достигнал во времето на декаденцијата на на Римското Царство

според него, духот е поважен од се, а до вистински сознанија не се доаѓа со искуството и со разумот туку со мистична екстаза.