Данаиди

(грч.) мн. 1. мит. во старогрчката митологија: педесет ќерки на кралот Данај

по налог на татко им, ги убиле своите мажи во првата брачна ноќ и поради тоа биле осудени од боговите во подземниот свет да носат вода во амфори без дно

2. данаидска работа фиг. мачна, бесплодна работа.