азил

(грч a-sylos неограбен, неприкосновен) 1. сигурно засолниште, прибежиште, 2. заштита што една држава им ja укажува на политички емигранти од странски земји, 3. неприкосновено место (во средниот век црквите и манастирите) каде што можеле да се засолнат обвинетите и да ги избегнат гонењето и осудата, 4. дом за згрижување на болни, малолетни и сиромаси