ретенција

(лат. retentio) 1. задржување на туѓи работи, скратување на враќањето

2. мед. задржување, запирање, застој (на пр., застој на урината поради болест на бубрезите, камен и сл.)

3. псих. способност за задржување на доживувањето по престанувањето на неговиот надворешен повод, така што, при подоцнежно слично доживување, тоа незабележливо повторно се јавува во свеста.