релативитети

(лат. reлativitas) односност, условеност, сразмерност

теорија за релативитетот (релативноста) физ. учење (чиј основач е А. Ајнштајн, 1879-1955) за општата законитост на просторновременските односи во природата, според кое брзината на светлината е постојана големина, а поимите како истовременост, временски интервал и просторна оддалеченост се релативни, зависни од системот во кој се набљудуваат и се мерат.