лоларди

(хол. -анг.) мн. 1. народен назив за припадниците на лаичкото братство на свети Алексис кои се занимавале со негување на болни и со погребни работи, прво во Холандија (во 14. век), а потоа и во Германија

2. во Англија и Шкотска: приврзаници и следбеници на предреформациската верска секта на Џон Виклиф (1320-1384) што биле прогонувани како еретици (посмртните останки на Виклиф биле ексхумирани, според заклучокот на црковниот концил во Констанца во 1415 година, и изгорени).