рационализам

(лат. rationalismus) 1. примена на разумот во се што му е дадено на човекот во искуството

2. фил. филозофски правец според кој постојат вистини независно од сетилните спознанија и искуството и разумот е единствениот извор на спознание

3. правец во активистичката етика што ги смета разумот и науката за најголема сила на човекот

4. во религијата: начело според кое ниедно верско учење не треба да се прима без разумно испитување и проверување

убедување според кое разумот е врховен судија за прашањата на верата

5. лит. време во книжевноста во кое писателите твореле под влијанието на идеите на филозофскиот рационализам.